3 października jest dniem wyjątkowym dla wszystkich, którym bliski jest św. Franciszek z Asyżu. Patriarcha Ubogich, rozstał się z tym światem w sobotę wieczorem trzeciego października 1226 roku przy kapliczce Porcjunkuli, kolebce zakonu. Miał wtedy czterdzieści pięć lat życia, od dwudziestu lat czynił pokutę, a od dwóch lat nosił na rękach, nogach i boku rany Pana naszego Jezusa Chrystusa.
Święty Ojcze Franciszku, oto my, stajemy w pokorze przed tobą, by z nabożeństwem przeżywać twoje od nas odejście. Wzrusza nas wspomnienie owego wieczoru, gdy z pogodą ducha (mimo dotkliwych boleści) witałeś siostrę śmierć jako furtiankę nieba i z radością wstępowałeś do wiecznej ojczyzny. Serce twe jak zawsze pełne gorącej miłości, gdy wokół ciebie zebrani opłakiwali twoje odejście. Twój wzrok ciała przyćmiony, to jednak dusza twa przepełniona była jasnością wiary i nadziei. Dźwigasz się na śmiertelnym posłaniu i w obliczu nadchodzącej śmierci błogosławisz ukochanym synom twojego Zakonu. Chcesz, aby w świętym błogosławieństwie i na nas zstąpiła moc ukrzyżowanego Chrystusa. Teraz więc, nasz święty Ojcze i Patriarcho, uproś nam u Boga, aby twoje błogosławieństwo wydało obfite owoce w naszym zakonnym życiu.
Galeria
